.. ( :


που λες, 
ηταν χθες, πηγαινο-ερχόμουν, ειχε γύρω τριαντάφυλλα,
τα μυριζα, και ηταν ενα εκει, το τελευταιο καθώς πας στην πορτα, δεξια απ'το διαδρομακι.
Αυτο ηταν ροζ στις ακρες των φυλλων του, και λευκο οσο πηγαινε προς τα μέσα..
δεν είχε ανθίσει πληρως, ηταν νεο, ετσι πιστευω..
μυριζε πολυ ομορφα
τα αλλα ηταν κοκκινα, πορτοκαλι.. δεν θυμαμαι αλλα χρωματα τωρα, ηταν ομως πολυ ωραια, 
μυριζαν πολυ ομορφα..
εκανα βολτες, ειχα δουλιτσες και πηγαινο-ερχομουν, τα μυριζα λιγο, λιγο το καθενα, ενα ηταν χαμηλα, χαμήλωσα πολυ για να φτασω την μυρωδια του, και ειχε διπλα του και ενα αλλο μωβ λουλουδακι, δεν ξερω πως λεγοταν, εκεινο ηταν πιο χαμηλα, μυριζε πολυ ωραια, ηταν πιο χαμηλα απο το αλλο, αξιζε τον κοπο να χαμηλωσω κιαλλο..να παιδευτω λιγακι, ηταν απο τα καλυτερα εκεινο εκεινη την ημερα.. και πηγε ετσι εκεινη η μερα.. 

την επομενη ειχα και αλλες δουλιτσες εκει ..
παλι πηγαινο-ερχομουν, κατσε να προσπαθησω πιο πολυ τωρα να θυμηθω την σειρα.. μμ.. ναι

εκεινο το ροζολευκο.. το τελευταιο πριν την πορτα... ειχε υγρασια πολυ εκεινο το πρωι, νομιζω ειχε βρεξει το βραδυ.. και οπως εγειρα να το μυρισω
ειχε πανω του μια δροσοσταλιδα, ηταν μεγαλη και γυαλιζε, ποοοολυ ελκυστικο το τριανταφυλλο με αυτην επανω του..
αρπαξε την σκεψη μου.. την αρπαξε.. χωρις να το σκεφτω.. 

φιλισα το τριανταφυλλο

ακουμπισα την γλωσσα μου στην δροσοσταλιδα, την αφησα να αγκαλιασει την γλωσσα μου και την ηπια κλεινοντας τα χειλη μου επανω στα φυλλα του και βαζοντας την γλωσσα μου παλι μεσα...
χαχαχαχα γελασα, και αν με ειδε κανεις;.. α δεν πειραζει, ξερω απο κατι τετοια,

αλλα αυτο.. αυτο..

κατι εγινε.. κατι εγινε με αυτο.. κατι εγινε.. ναι κατι εγινε..

του γελασα, μου γελασα..

"θα πηγαινοερχομαι θα τα λεμε.." του λεω..

ναι πηγαινοερχομουν, το μυριζα, ακουμπουσα το μαγουλο μου πανω του, το φιλουσα,
το ακουμπουσα με το δακτυλο μου στα μικρα του αγκαθακια, το πειραζα, το φιλουσα εκει που δεν το περιμενε οταν ερχομουν απο πισω του..

και ετσι περνουσαμε την ωρα.. πηγαινοερχομουν..

τελειωσα με τις δουλιτσες, οι φορες που θα ξαναδιαβαινα την πορτα ηταν δυο..

μια για να ξαναμπω να παρω τα τελευταια πραμματα και να χαιρετισω, και μια για να ξαναβγω και να φυγω..

ενταξει λοιπον.. παμε παλι να περασουμε την πορτα.. α.. κατσε.. να σε μυρισω παλι...

ε τι επαθες.. γιατι δεν μυριζεις υπεροχα...

ε τι επαθες.. γιατι δεν μυριζεις καθολου..

ελα μην με τρομαζεις....

μυρισε...

ελαααα.... ελαααα..

τραβαω μια μεγαλη μυτια.... τιποτα... προσπαθουσα να πιστεψω οτι θα μυρισει.. να το πιστεψω και ας μην μυρισει σταληθεια....

τιποτα... ενοιωσα μονο μια υποψια μυρωδιας.. αλλα πιστεψα πως ηταν η θεληση μου να μυρισει και τιποτα αλλο...

παραδοξως... δεν τρομαξα πολυ.. ενοιωθα σιγουρος οτι στην επομενη βολτα.. την τελευταια θα μυρισεις παλι