Βρίσκοντας..ψάχνω

..για ηλιοβασίλεμα το πήγαινα, πήγα πρώτα να τερματίσω τα λάστιχα με αέρα, αν δεν είναι υπερφουσκώμενα, να πετάει, να είναι πετρωτά δεν μπορώ, αγχώνομαι, δεν μπορώ, νοιώθω ότι κάτι μπορούσα να κάνω καλύτερα και δεν το έκανα..
ήταν ωραία σήμερα, για ηλιοβασίλεμα το πήγαινα..

και ανέβαινα, προς τα πάνω,
προς το μαρμαροδόχο βουνό,
πάνω στην οδό του..

και δεν πάω από εκεί;; ψήνομαι να ψάξω..
έστριψα αριστερά,
ρε αυτός ο δρόμος μου θυμίζει τότε..

λαλαλαλλα ♫
ωραία μέρα,
ωραία μουσική
γενικά ωραία

ναί κάπου εδώ είναι μου το θυμίζει,
όταν φεύγαμε τότε πηγαίναμε αντίθετα, αλλά και αντίστροφα θυμάμαι εγώ , μην σου πω καλύτερα θυμάμαι έτσι..
Δημοκρατική λεοφόρος αυτή εδώ,
λιίγη ανηφορούλα τώρα.. εε, αυτήν την εκκλησία την θυμάμαι, βιαζόμουν λίγο,
μα τελικά δεν την προσπέρασα απλά..
πήγα να ανάψω 2 κεράκια, έτσι για το καλό, να πω 2-3 καλά λογάκια,

βγαίνω πάλι έξω, μα βάστα, που πήγε το πετάλι το δεξί;
αποκλείεται να το έχασα, αφού το θυμάμαι, πριν ανέβασω το δίτροχον μου από τα σκαλιά
το ένιωθα στα πόδια μου.. καπού εδώ θα είναι.. πουθενά, γαμώ το, κρίμα, δεν έχασα το χαμόγελο μου,
αλλά κρίμα, είναι του θείου, αφφ, δεν πειράζει, δεν θα πεί τίποτα,

α ναα μωρέ, στέκεται όρθιο

στο σημείο που το ξεκαβάλησα για να πάρω το δίτροχον στις χείρες..
άκουγα μουσική, δεν το κατάλαβα..

το ξανάβαλα, ψιλό-έπαιζε όμως, ήθελε προσοχή..

Μα ας συνεχίσω, απο εδώ θα είναι, ναι εδώ κοντά πρέπει να είναι που αφεθήκαμε,

 Ναι, να κατι μου λέει εκείνο το άνοιγμα στα αριστερά, αυτό το πράσινο των δέντρων και των φυτών,

Ναι, να και αυτα τα Lidl, ναι εδώ είναι το κατηφοράκι, από εδώ πήγε .. ^_^ χαχαα, το βρήκαα,

ας κατηφορίσω από εκεί..


Μακρυγιάννη;;

ή μήπως κοντά;; αχαχα

να είδα και τις πινακίδες αυτού του αμαξιού, σαν να λένε κάπως, "ναι, εδώ, κοντά"

ναι, ωπ ωπ ωπ, αυτο το πρώτο στενάκι δεξιά τι ωραίο , άσε τις πινακίδες, πάω από εδώ
μαρέσει, ένιωσα ότι πατάω backspace στην διαδρομή ενώ τώρα τελευταία δεν θέλω να πατάω στα κείμενα.. ααα δεν πειράζει λέω, ψςς τι ωραίο στενάκι, τώρα αριστερά,
ΑΑΑΑ ειναι πολύ ωραία εδώ,

τώρα;; δεξιά, λάθος πάω;;
αααα είναι φοβερή αυτή η κατηφόρα.... φφφφ ταχύτητα..
στάσου στάσου, μήπως κατέβηκα πολύ;
Νατες πάλι οι πινακίδες, παίζει να είναι το ίδιο αυτοκίνητο κιόλας, ας τις ακολουθήσω.. στααάσου, πας πολυ γρήγορα, εξαφανίστηκες..

ώπ, αριστερά,
Σύμης;; τι ωραία που είναι αυτή η κοπέλα και είναι εκεί κοντά, ας πάω απο εδώ..

κατι ξέρατε πινακίδες που δεν πήγατε πιο αργά..

Και ναί, δεν την θυμόμουν αλήθεια, το ονομά της, όχι, συνειδητά τουλάχιστον όχι..

Αλλα την θυμήθηκα μόλις την είδα,
την Ζωοδόχο,

αααα όλα καλά, γέμισα κάπως ^_^

ας κατηφορίσω, μα τι ωραία που είναι εδώ,

ωω, τι ωραίο τειχάκι αυτό δεξιά, ειναι πολύ μακρύ, πωω πω, φτάνει μακρία, έστριψα δεξιά,

μα τι έχει απο μέσα δεν μπορώ να δώ καλά , σηκώθηκα επάνω στο δίτροχο ενώ εκείνο με πήγαινε
αλλά δεν μπορούσα να δω και πάλι, έεελα, λίγο ακόμα, α εντάξει δεν έχει και τιποτα τρομερό κάτι σιδερένια κοντέηνερ.., πάμε πίσω, εξάλλου, το δρομάκι αυτό πάει μακριά και δεν θέλω να απομακρύνθω πολύ, ψάχνω το εκεί,
δεν το θύμομουν, δεν το σχεδίασα, απλώς...
πάλι στην πηγοφέρουσα,

...Μα τι στενάκια είναι αυτά....

Καλά που ζουν οι άνθρωποι, η Ελβετία θύμισε μέλλισες..
φοβεράα..




(σκέφτηκα..γιατί δεν πήρα μαζί μου το διαστημοπλοιάκι, αφού φωτογραφίζει τόσο καλά, μα δεν πειράζειει, σς.. δεν θέλω να νοιώσει άσχημα το nokia)

ας πάω από αυτό το στενάκι .... έεεεεεελα ρε εδω ειναι φοβεραααα...
να αυτό με το πέταλο των βάζελων... αλλά ίσως είναι το μοναδικό πράσινο πέταλο που κατασυμπάθησα... λασπούλες... ΚΡΑΚ,

ΩΩΩΩΩΩΧ ΟΟΟΟΟΟΧΙΙΙΙΙΙΙ, ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΙΣΣΣ, ΟΧΙ ΑΥΤΟ!!

ΩΩΩΩ καλέ μου Θεέ, σε ευχαριστώ τόσο πολύ, ήταν απλώς ένας πεσμένος καρπός,
σαν χουρμάς είναι,

νομιζα ήταν σαλλιγκάρι

 


ωραίο αδιέξοδον αυτό, μόνο με τα πόδια συνεχίζεις, μπορεί κάποτε να έλθω να το δοκιμάσω..

....ας πάω πίσω,

"δεν πάει απο εδώ, αδιέξοδο" μου λέει ένας σε ένα άλλο στενάκι,

"ωπ ναι, ψάχνω ένα παρκάκι, σαν αυτό που είναι απο εδώ λίγο πιο πάνω, έχει και αυτό μια ξύλινη γεφυρούλα, μήπως ξέρετε;"

τηλέφωνο ο αδελφός, για το σκάννερ μου λέει.... όντως σκανάριζα...


 "ναι φίλε, απο εδώ πιο κάτω πρέπει να λές, ξαναβγές εδώ στον δρόμο (στην Ζωοδόχο),
και μέτρα 3 στενά αριστερά, στο 3ο μπές"

"ευχαριστωωωω"     (είμαι και τεχνικοκλεφτης;; συγγνωμηηηη : p )

Δεν μέτρησα, αα Σίκινος, είχα πάει με τον μπαμπά παλιαααααααΝα, να, 
αυτό είναι να το γεφυράκι, Χαχ, το βρηκάαα, το βρήκα αντιστρόφως,
πήγαινα..

Παιδάκια, δεντράκια, θα κάτσω και σε αυτό το παγκάκι, και στο άλλο...


για δες ρε συ,

δηλαδή ευτύχως που με ακύρωσαν και οι 2 φίλοι μου, ευτυχώς που με ακύρωσε και το ηλιοβασίλεμα.

Θα έλεγα ότι μου την είχε στήσει όλο αυτό..

ασυνείδητα, βήμα, βήμα, κάτσε να θυμηθώ αυτό , α και το άλλο,... α και εκείνο...
και βρέθηκα εκεί..

ένοιωσα γεμάτος.. ^ ^